قرآن و ترویج خشونت - ۲

یکی از آیاتی که بواسطه وجود آن در قرآن این کتاب ، مروج خشونت و باعث و بانی بوجود آمدن گروه های تروریستی مثل داعش ، طالبان ، بوکوحرام ، سپاه صحابه و ... معرفی  شده ، آیه 5 سوره توبه است ، خداوند در این آیه می فرماید :

 « وقتی ماه‌های حرام پایان گرفت ، مشرکان را هر کجا یافتید به قتل برسانید و آنها را اسیر سازید و محاصره کنید و در هر کمینگاه ، بر سر راه آنها بنشینید ! هرگاه توبه کنند و نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند ، آنها را رها سازید ؛ زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است »

در این آیه خداوند می فرماید : پس از پایان یافتن ماه های حرام  ، مشرکان بین سه امر مخیرند :

1 - اسلام آوردن

2 - اسیر شدن

3 - کشته شدن

اما براستی مراد خداوند از این مشرکین که چنین دستور سنگینی را بر علیه آنها صادر کرده ، به گونه ای که حتی حاضر نشده در  ابتدای این سوره که درباره این مشرکین است ، بر خلاف تمام سور دیگر قران از رحمان و رحیم بودن خود سخنی به میان بیاورد ، چه کسانی هستند ؟

خداوند در آیات پیشین و پسین آیه مورد نظر ، نکاتی را بیان فرموده که چهره واقعی این مشرکین را برای ما آشکار می سازند و ما را آگاه می کنند که مراد خداوند از این مشرکین ، همه مشرکین نمی باشند بلکه فقط دسته خاصی از مشرکین اراده شده اند .

مشرکینی که حکم سنگین بالا ، شامل آنها نمی شود :

1 - مشرکینی که با مسلمانان پیمان صلح داشته اند و به مفاد پیمان ، پایبند بوده اند و با دشمنان مسلمانان بر علیه آنها همکاری نکرده اند .

نگاه کنید به آیه 4 سوره توبه :

« مگر کسانی از مشرکان که با آنها عهد بستید و چیزی از آن را در حق شما فروگذار نکردند و احدی را بر ضد شما تقویت ننمودند ؛ پیمان آنها را تا پایان مدتشان محترم بشمارید ؛ زیرا خداوند پرهیزگاران را دوست دارد »

2 - مشرکینی که با مسلمانان عهد و پیمان نبسته اند اما برای شناخت اسلام به کشور اسلامی پناهنده شده اند .

نگاه کنید به آیه 6 سوره توبه :

« و اگر یکی از مشرکان از تو پناهندگی بخواهد ، به او پناه ده تا سخن خدا را بشنود ، سپس او را به محل امنش برسان ، چرا که آنها گروهی نا آگاهند »

تا بدینجا متوجه شدیم مراد خداوند از مشرکین ، همه آنها نیستند و چه مشرکینی مشمول حکم تخییر بین سه امر نمی باشند اما از اینجا به بعد می خواهیم ببینیم ، مشرکینی که این حکم سنگین درباره آنها صادر شده است ، چه کسانی بودند ؟ با بررسی آیات پیشین و پسین آیه مورد نظر متوجه می شویم مشرکینی که مشمول حکم شده اند ، دارای ویژگی های زیر بوده اند :

1 -  این مشرکین شروع کننده جنگ با اسلام بوده اند .

نگاه کنید به آیه 13 سوره توبه :

وَ هُمْ بَدَءُوکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ

در حالی که آنها نخستین بار  آغاز کردند

2 - این مشرکین کسانی بوده اند که پیمان های خود با مسلمانان را زیر پا گذاشته اند .

نگاه کنید به آیه 13 سوره توبه :

  أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَکَثُوا أَیمَانَهُمْ

آیا با گروهی که پیمانهای خود را شکستند

3 - این مشرکین کسانی بوده اند که تصمیم داشته اند ، پیامبر را بیرون  کنند .

نگاه کنید به آیه 13 سوره توبه :

وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ

و تصمیم به اخراج پیامبر گرفتند

4 - این مشرکین اگر بر مسلمانان غلبه پیدا کنند ، به مسلمانان رحم نخواهند کرد و رعایت هیچگونه خویشاوندی و پیمانی را نخواهند کرد .

نگاه کنید به آیه 8 سوره توبه :

  کَیفَ وَ إِنْ یظْهَرُوا عَلَیکُمْ لَا یرْقُبُوا فِیکُمْ إِلًّا وَ لَا ذِمَّةً

چگونه ، در حالی که اگر بر شما غالب شوند ، نه ملاحظه خویشاوندی با شما را می‌کنند و نه پیمان را ؟!

بنابراین خداوند به مسلمانان دستور داده است هرکجا مشرکینی را دیدید که خودشان جنگ را شروع کردند و پیمانشان را با شما نقض کردند و قصد بیرون کردن شما را داشتند و اگر به شما دست پیدا کنند ، به شما رحم نخواهند کرد را هر کجا یافتید ، بکشید  .

براستی کجای این حکم  خشن است آیا این حکم چیزی جز فرمان به دفاع از خود هست ؟!

خودتان را بجای مسلمانان صدر اسلام بگذارید ، فرض کنید شما با افرادی روبرو هستید که آنها شروع به جنگ با شما کردند و پس از اینکه در جنگها شکست خوردند با شما پیمان عدم تخاصم بستند اما این پیمان را زیر پاگذاشتند و قصد دارند شما را از محل زندگیتان بیرون کنند و اگر به شما دست پیدا کنند ، شما را خواهند کشت ، واقعا اگر شما بجای آنها بودید ، چه می کردید ؟!

" درود خدا بر همه پیامبران راستین خداوند بویژه بنده و پیامبر خدا ، حضرت عیسی بن مریم علی نبینا و آله و علیهما السلام  "